Tijdens de fysieke aanwezigheid van Srila Prabhupada was het vanzelfsprekend dat Srila Prabhupada de bron was van alle kennis in ISKCON. Als je "sastra" wilde raadplegen, deed je dat via de vertalingen en commentaren van Srila Prabhupada. Srila Prabhupada's boeken werden derhalve gelezen in ISKCON. Dat de bron van kennis in ISKCON Srila Prabhupada moet zijn, noemen we het "Prabhupada-Only-paradigma" of "POP". POP volgt automatisch uit het feit dat Srila Prabhupada ISKCON's Acarya en hoogste autoriteit is:
"De GBC (het besturend orgaan) is opgericht door Zijn Goddelijke Genade A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada om Hem te vertegenwoordigen bij het uitvoeren van de verantwoordelijkheid voor het leiden van de Internationale Gemeenschap voor Krishna Bewustzijn waarvan Hij de Grondlegger-Acarya en hoogste autoriteit is."
(GBC-resolutie 1, 1975)
Als er een andere bron van kennis was, onafhankelijk van Srila Prabhupada, die we als gezaghebbend zouden kunnen accepteren, zou hij niet de "hoogste autoriteit" zijn.
IRM leidt de weg
In de vorige uitgave hebben we het over Krishna Kirti Dasa ("KKD") gehad, die een vooraanstaande voorstander is van degenen die beweren dat alleen mannen, en niet vrouwen, Srila Prabhupada kunnen vervangen als ISKCON's diksa-goeroe. Hij heeft een artikel geschreven genaamd de "Boeddhaficatie van Srila Prabhupada", waarin hij het belang van de IRM vermeldt bij het promoten van het "POP"- idee:
"Een ander belangrijk voorbeeld van ISKCON leden die Srila Prabhupada aanvaarden als de enige bron van legitieme kennis, is het artikel met de titel "The Final Order" van Krishnakant Desai. Dit artikel blijft de intellectuele basis van "rtvikisme"- het idee dat Srila Prabhupada alleen representatieve acarya's genaamd "rtviks" wilt om anderen namens hem te initiëren na zijn overlijden, en dus geen volwaardige diksa-goeroes tijdens zijn afwezigheid. Niet alleen citeert "The Final Order" uitgebreid Srila Prabhupada, het verwerpt ook expliciet elk tegenbewijs van geschriften of acarya's die Srila Prabhupada niet zelf gaf."
Hij stelt verder dat sommige senior ISKCON-leiders het hier ook mee eens zijn:
"Men ziet tevens dat sommige senior ISKCON-leiders ook bronnen uit andere geschriften en van andere acarya's afwijzen op dezelfde manier als Krishnakant Desai dergelijke bronnen verwierp in "The Final Order"."
Valse Boeddha-analogie
In hetzelfde artikel valt KKD deze POP echter aan. Hij citeert eerst -
"Volgens het vijfde principe van de boeddhisten is Heer Boeddha de enige bron voor het verwerven van kennis. We kunnen dit niet accepteren"
(Sri Caitanya-caritamrta, Madhya-lila, 9.49)
- en voegt vervolgens toe:
"Nu, is de vraag hier dat als we zeggen dat Srila Prabhupada de enige bron is voor het verwerven van kennis, we dan niet ook dezelfde fout maken als de boeddhisten?"
In hetzelfde citaat legt Srila Prabhupada echter precies uit waarom we niet kunnen accepteren dat "Heer Boeddha de enige bron is voor het verwerven van kennis". Srila Prabhupada stelt (wat KKD ook citeert):
"We kunnen dit niet accepteren, want Heer Boeddha verwierp de principes van Vedische kennis. Men moet een principe van standaardkennis accepteren, omdat men de Absolute Waarheid niet enkel kan bereiken door intellectuele speculatie."
Dus de redenen die Srila Prabhupada geeft waarom we niet kunnen accepteren dat Heer Boeddha de enige bron van kennis is, zijn:
(1) Hij verwierp Vedische kennis;
(2) Men kan de absolute waarheid niet krijgen door intellectuele speculatie.
Maar geen van deze punten is van toepassing wanneer iemand Srila Prabhupada accepteert als de bron van kennis in ISKCON, aangezien hij de Vedische kennis niet verwerpt, noch is de kennis die hij ons geeft gebaseerd op intellectuele speculatie, als we het letterlijk en zonder veranderingen accepteren. Dit citaat van KKD is dus niet relevant voor het accepteren van het POP in ISKCON.
Sastra begrijpen via de goeroe
Het artikel van KKD vervolgt met:
"Srila Prabhupada citeert Srila Narottama Das Thakura en zegt:" [...] Het eigenlijke centrum is de sastra, het geopenbaarde geschrift. Als een spiritueel leraar niet volgens de geopenbaarde geschriften spreekt, wordt hij niet geaccepteerd. Evenzo, als een heilige persoon niet volgens de sastra spreekt, is hij geen heilige persoon. De sastra is het centrum van alles." (CC Madhya-lilac 20,352)"
En daarop zegt KKD:
"Merk op dat Srila Prabhupada zegt dat de sastra "het centrum voor alles" is. [...] Het is dus niet alleen Srila Prabhupada. Maar de weg is shastra, en sadhu en goeroe, en ze moeten op een harmonieuze manier worden begrepen"
KKD beweert dat "goeroe, sadhu en sastra" betekent dat we niet alleen de leringen van Srila Prabhupada kunnen accepteren. Maar Srila Narottama dasa Thakura legt zelf uit wat "goeroe, sadhu en sastra" in de praktijk betekent:
"Narottama dasa Thakura stelt dat men het juiste pad voor zijn activiteiten moet vinden door in de voetsporen te treden van grote heilige personen en boeken van kennis onder leiding van een spiritueel leraar (sadhu-sastra-guru-vakya)."
(SB, 4.21.28-29, benadrukkingen toegevoegd)
Dus sadhu en sastra zelf worden alleen begrepen via de spiritueel leraar, Srila Prabhupada. Wat ons weer terugbrengt naar ... POP!
Bovendien spreekt Srila Prabhupada, als bonafide spiritueel leraar, altijd in overeenstemming met sastra en sadhu:
"Goeroe betekent degene die de sastra en sadhu volgt. Dus die drie zijn hetzelfde."
(Srila Prabhupada-lezing, 30/11/76)
Kortom, aangezien de woorden van Srila Prabhupada al in harmonie zijn met sastra en sadhu, kan men door alleen zijn woorden te begrijpen, goeroe, sadhu en sastra al "harmonieus" begrijpen. Het is dus niet nodig om de woorden van Srila Prabhupada onafhankelijk te 'verifiëren' door sastra en sadhu te raadplegen.
Conclusie
We hebben niet eens veel andere bewijzen van POP behandeld, zoals dat Srila Prabhupada ons verbood om “over hem heen te springen” en de vorige acarya's te raadplegen, enzovoort, zaken die we in eerdere uitgaven hebben besproken. POP is oppermachtig en kan niet worden verslagen om de eenvoudige reden dat Srila Prabhupada de hoogste autoriteit is voor ISKCON!
