Een voorbeeld van het ongeautoriseerde non-Krishna prediken dat werd genoemd in het vorige artikel is GBC lid en GBC-gekozen diska goeroe ZH Sivarama Swami (“SRS”) die predikt tegen het consumeren van alle melk, behalve als het specifiek van koeien afkomstig is die hun hele leven worden beschermd (vanaf nu “commercieel” en “beschermde” melk respectievelijk). Zulk non-Krishna prediken heeft ook geleid tot het aanvallen van Srila Prabhupada.
Overtredingen en karma
In een recentelijke podcast met als datum 15/7/18, waarvan SRS zegt dat het specifiek is gericht aan ISKCON toegewijden, legt hij uit waarom zelfs toegewijden geen commerciële melk moeten consumeren:
1) Toegewijden kunnen geen enkele filosofische rechtvaardiging geven voor het consumeren van commerciële melk (wat SRS “bloed melk” noemt):
“We kunnen filosoferen of proberen wat we willen, maar de consumptie van dat soort bloed melk is onacceptabel”.
2) In plaats daarvan begaat elke consument van commerciële melk overtredingen en loopt karma op:
“erg nadelig effect op de consument [...] behalve dat men een overtreding begaat tegen de moeder, en het is zonder twijfel een overtreding, maar hier zien we dat karma ontstaat. Een bepaald karma komt naar de consument.”
3) Het gevolg is dat door de overtredingen en karma, toegewijden die commerciële melk drinken of anderen aansporen dit te doen, zichzelf en anderen in gevaar brengen:
“Dus toegewijden moeten herkennen dat ze gevaar lopen en ze brengen anderen ook in gevaar door dit soort activiteit.”
Srila Prabhupada betrokken
Toegewijden consumeren alleen commerciële melk, of andere producten, nadat het aan Krishna is geofferd en nemen het als prasadam. Maar SRS zegt specifiek dat het geen verschil maakt, omdat zelfs toegewijden “risico lopen” als ze commerciële melk drinken, wat ze ook “filosoferen of proberen”. SRS beweert derhalve dat commerciële melk nooit geconsumeerd moet worden door toegewijden, ongeacht de omstandigheden. Kortom, zelfs als beschermde melk niet beschikbaar is, stopt SRS met het consumeren van commerciële melk en hij heeft één van zijn centra opdracht gegeven om hiermee te stoppen en over te gaan op alternatieven voor commerciële melk, zoals soja (van SRS Podcast 21/4/11). SRS geeft meerdere redenen die bestaan uit overtredingen, karma en risico, om aan te geven dat commerciële melk nooit zou moeten worden gedronken. SRS beweert daarmee dat elke toegewijde die weleens commerciële melk drinkt, of andere toestaat dat ze het drinken, ongeacht de omstandigheden, schuldig is aan het “in risico” brengen, vanwege overtredingen en karma, van zichzelf en anderen. Dit betekent, zoals we zullen zien, dat SRS beweert dat Srila Prabhupada hierin ook “verzaakte”.
Srila Prabhupada’s onderwijzingen
1) Al schreef Srila Prabhupada reeds in 1965 (SB, 1.17.3, betekenisverklaring, 1965 print) over de mishandeling van koeien die werden gebruikt voor het produceren van commerciële melk, herhaalde hij toch regelmatig dat de melk van een koe “essentieel” is (bijv., SB, 3.5.7).
2) Srila Prabhupada opende echter veel meer ISKCON tempels dan ISKCON boerderijen, en daardoor konden veel tempels niet al het melk dat zij nodig hadden, krijgen van beschermde koeien.
De combinatie van deze historische feiten, de absolute noodzaak om koemelk te consumeren en het tekort aan beschermde melk voor heel ISKCON, betekent dat Srila Prabhupada commerciële melk consumeerde en ISKCON autoriseerde dit te consumeren. Zo ver wij weten heeft niemand dit feit ontkent en bijvoorbeeld beweerd dat sommige toegewijden geen melk dronken tussen 1966-77, omdat veel tempels niet konden worden voorzien van melk van een aangesloten ISKCON boerderij! Echter, geven we onderstaand enkele bewijzen om volledig te zijn:
a) Srila Prabhupada's 1966 New York Journal en brief aan Kirtanananda, 24/6/69, bijvoorbeeld, leggen vast dat Srila Prabhupada commerciële melk consumeert. In deze laatstgenoemde brief geeft Srila Prabhupada aan dat hij de voorkeur geeft aan de smaak van beschermde melk boven commerciële melk, waarmee hij aangeeft dat beschermde melk de voorkeur heeft, maar commerciële melk niet is verboden.
b) Brief aan Rayarama, 21/12/67; Brief aan Tosana Krishna, 17/2/69; Lezing, LA, 20/1/69; Lezing, Hawaii, 15/1/74; Lezing, Dallas, 3/3/75 – hier verwijst Srila Prabhupada naar individuele toegewijden, individuele tempels en de hele gemeenschap en geeft aan dat zij allemaal melk drinken, terwijl op dat moment de betreffende tempels, noch alle ISKCON tempels, melk ontvingen van ISKCON boerderijen. (Er zijn veel meer voorbeelden in de Bhaktivedanta Vedabase). Hij verklaart zelfs dat hij “erg blij” was om te horen dat melk gratis werd geleverd aan ISKCON door een commerciële zuivelproducent (Brief, 14/7/71), en dat hij wilde dat “elk centrum” commerciële ghee en melkpoeder zou importeren uit Australië (Gesprek, 25 & 27/2/77). Het is dan ook vastgesteld dat Srila Prabhupada toestemde met de consumptie van commerciele melk en melkproducten binnen ISKCON.
Conclusie
SRS verklaart niet alleen dat beschermde melk altijd de voorkeur moet hebben en de ideale standaard is dat moet worden geïmplementeerd en dat Srila Prabhupada wilde dat ISKCON genoeg zelfvoorzienende boerderij gemeenschappen en koe bescherming zou oprichten. Dit wordt niet (en moet ook zeker niet worden) tegengesproken. Hij gaat echter veel verder en verklaart dat door commerciële melk te drinken, en door toegewijden het te laten drinken, Srila Prabhupada schuldig is door hen “risico” te laten lopen in het maken van overtredingen en oplopen van karma.
De brief aan Rayarama op 19/11/68, die is geciteerd in het vorige artikel en waarin Srila Prabhupada aangeeft dat we alleen moeten prediken over Krishna en geen propaganda moeten maken tegen het slachten van dieren, is vanwege de volgende reden:
“Mensen moeten slim genoeg zijn om deze KC beweging te begrijpen zonder afgeleid te worden door sentimentele golven.”
Kortom, vanwege zijn passie voor non-Krishna prediken, is SRS zelf afgeleid door een ‘sentimentele golf’, en impliceert dat Srila Prabhupada zijn gedrag niet goed was. SRS beweert dat de consumptie van commerciële melk zorgt voor “overtredingen”, maar zijn aanval op het gedrag van Srila Prabhupada is de werkelijke overtreding die plaatsvindt. Alleen dat toont al aan, zoals uitgelegd in het vorige artikel, waarom het essentieel is om te blijven bij Srila Prabhupada’s instructie om alleen te prediken over Krishna.
